แม่จ๋า...อย่าพูดเยอะ

จำไม่ได้แล้วว่าใครเป็นคนพูดค่ะ ว่าบ้านไหนที่มีลูก ให้ลองตั้งเครื่องบันทึกเสียงไว้ในบ้านในวันหยุด อัดเสียงไว้สัก 12 ชั่วโมงจาก 6 โมงเช้าถึง 6 โมงเย็น แล้วมาเปิดฟังดูว่าเราได้ยินใครพูดมากที่สุดในบ้าน ไม่ต้องบอกก็พอจะเดาได้ค่ะ ว่าน่าจะเป็นเสียงของ “มนุษย์แม่”

จริงอยู่ค่ะ บทบาทของความเป็นแม่และความเป็นเมียทำให้เราต้องบริหารจัดการหลายอย่างในบ้าน ยิ่งบ้านไหนผู้หญิงเป็นผู้บัญชาการของบ้าน เราจะได้ยินเสียงของ ผบ.หญิง มากกว่าเสียงของสมาชิกคนอื่นในบ้าน

“มนุษย์แม่” เลยเข้าใจว่าจะขับเคลื่อนบ้านหลังนี้ได้เราต้องพูดเยอะๆ เพราะถ้าไม่พูดจะไม่เกิด action

มันไม่จริงเสมอไปนะคะ....

แม่ของอ้วนเป็นคนดุ ไม่พูดเยอะเลยค่ะ ไม่บ่นพร่ำเพรื่อ ถ้าแม่เห็นห้องเรารกแม่จะเข้ามาเก็บๆๆๆๆ ไม่พูดสักคำ แต่เก็บเรียบ เราต้องรีบเก็บของให้เรียบร้อย เพราะถ้าแม่เข้ามาเก็บ มันจะเรียบจริงๆ ของทั้งหลายหายเกลี้ยง แม่กวาดทิ้งหมด ถ้าจะพูด แม่จะเตือนครั้งเดียว ถ้าไม่ทำ ก็ตีเลย ไม่มีพิรี้พิไร เพราะแม่ขี้เกียจพูดเยอะ เป็นคนชอบทำ มากกว่าชอบพูด เวลาเพื่อนมาบ่นว่า ขี้เกียจฟังแม่บ่น อ้วนเลยไม่ค่อย get เพราะแม่เราไม่บ่น

พอได้เป็นแม่คนบ้าง อ้วนก็เลยพยายามเลียนแบบแม่ตัวเองเท่าที่จะทำได้ คือพยายามจะไม่บ่นกับลูก ชอบคุยกับลูกนะคะแต่ไม่ชอบบ่น เพราะเคยได้ยินเมียและแม่ที่ขี้บ่น น่ารำคาญมากจริงๆ หมดเสน่ห์อย่างสิ้นเชิง

หรือที่หมอเด็กแนะนำคุณแม่ทั้งหลายว่าให้ชวนลูกคุย เพื่อเสริมสร้างพัฒนาการของลูกน้อย ก็ไม่ได้หมายความว่าแม่ต้องพูดๆๆๆๆๆตลอดเวลา

เพราะเวลาคนเราพูดเยอะ เราจะกลายเป็นคนฟังน้อย

พอฟังน้อยเราจะสูญเสียโอกาสในการฟังและทำความรู้จักกับลูกในทุกช่วงวัย พอเรารู้จักเขาน้อย ความสนใจ ความผูกพันมันก็ลดน้อยถอยลงไปเรื่อยๆ ส่งผลระยะยาวต่อบุคลิกภาพของลูกในอนาคต คือจะเป็นคนที่ขาดทักษะการฟัง ความอดทนต่ำ เรียกร้องความสนใจ เพราะสิ่งที่เขาต้องการพูดในวัยเด็ก ไม่มีคนตอบสนองโดยการฟัง

การฟังลูกไม่จำเป็นต้องเริ่มจากการตั้งคำถามว่า “มีอะไรจะเล่าให้แม่ฟังไหม” เสมอไปนะคะ

แค่สร้างบรรยากาศการพูดคุยที่สบายๆ ผ่อนคลาย แม่พูดให้น้อย มีช่วงจังหวะเงียบงันเพื่อสร้างพื้นที่ให้ลูกได้พูด พอเขาพูด ก็ตั้งใจฟังให้มากๆ แสดงความสนใจด้วยการตั้งคำถาม อย่าเพิ่งตัดสินหรือแนะนำอะไร ฟังเพื่อฟังจริงๆ

จากประสบการณ์ของอ้วน 80% ของเรื่องที่ลูกเอามาเล่า ไม่ได้ต้องการคำตอบ คำแนะนำ หรือการตัดสินใจอะไร แค่อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง เท่านั้นจริงๆ

การหยุดพูด และหัดฟัง เป็นเรื่องต้องฝึกฝนกันนะคะ ฝึกๆๆๆค่ะ ฝึกกัน เพราะความเสียหายจากการไม่ฟังลูก มีอานุภาพทำลายล้างร้ายแรงกว่าที่เราคิดไว้มากเหลือเกินค่ะ

พ่อแม่จึงควรเป็นพื้นที่ปลอดภัยที่ลูกจะพูดหรือเล่าอะไรให้ฟังได้อย่างมั่นอกมั่นใจ

แค่แม่แบบเราพูดให้น้อยลง...เรากับลูกก็สื่อสารกันได้มากขึ้นแล้วค่ะ

#talk #communication #CommunicationSkills #listen #mother #childdevelopment #talkative #การสื่อสาร #การฟัง #อย่าพูด